Zwitserland voerde in 1934 als eerste land het bankgeheim in. Door het bankgeheim mogen de Zwitserse banken geen gegevens uitwisselen met anderen dan de rekeninghouder zelf. Zo beschermt het bankgeheim de privacy van de rekeninghouders, maar tegelijk biedt dit mogelijkheden om de belasting te ontduiken of om verduisterd geld onder te brengen. Daarom ligt het Zwitsers bankgeheim al jaren onder vuur.
Bankgeheim Zwitserland opgeheven?
Door de internationale druk op Zwitserland heeft het land de afgelopen al enkele concessies gedaan op het bankgeheim. In 2005 sloot het land een verdrag met andere Europese landen waarin staat dat Zwitserland rente-inkomsten van elke Europese rekeninghouder moet melden aan het betreffende land.
Verder sloot Nederland in 2012 wel een belastingverdrag met Zwitserland om zwartspaarders te kunnen opsporen. Dit verdrag houdt in dat de Nederlandse Belastingdienst informatieverzoeken over een specifieke spaarder in mag dienen bij een Zwitserse bank als er een vermoeden is van belastingontduiking. Zo spoort de overheid zwartspaarders dus alsnog op.
Daarnaast sloot Zwitserland in 2015 een belastingverdrag met de Europese Unie. Zodra een burger uit een EU-lidstaat een rekening opent in Zwitserland, meldt het land dit voortaan automatisch aan de Belastingdienst van het woonland van de rekeninghouder. Hierdoor is het dus nauwelijks nog mogelijk om een Zwitserse spaar- of bankrekening geheim te houden voor de fiscus.